onze laatste dag met de camper.

Zaterdag 10 juni, de verjaardag van Evelien.

Voor ons alweer de laatste dag dat we met de camper op reis zijn.

Morgen nog terug naar Perth rijden (met een omweg) en dan zit het erop.

Drie weken vrijheid, rust, doen wat je wilt, niemand tot last zijn, niets moet alles mag, zand in je bed, bekrompen ruimte, iedere dag de tafel opbouwen, op een super klein wc-tje in de nacht stilletjes willen plassen en nog vele dingen die we misten en konden missen.

Wat is de tijd voorbij gevlogen, maar wat hebben we weer een geweldige ervaring en belevenis erbij. Dat kan niemand ons meer afnemen, dat zit in onze hersenen voor altijd.

Vandaag begon met stralend weer, 25 graden en een heerlijk briesje.

We hebben het wandelpad van het begin tot het einde nog een keer gelopen. Heerlijk langs de kust en genieten van het geluid van de golven. Opeens stonden overal weer bloemen die we gisteren niet gezien hebben. Natuurlijk moet ik dan op de grond gaan liggen om daar een mooie foto van te nemen. Alleen van het kleine paarse orchideetje daar kregen we maar geen scherpe foto van.

Het is een orchidee die hier in de omgeving voorkomt. Gisteren zag ik ze op een plek maar vandaag was hij daar niet meer te vinden. Gelukkig heeft eric wel goed gekeken en nog een pracht plantje gevonden. Ook de rode bloem is een van de zeldzame planten hier in de omgeving.

Omdat we de hele route wilde lopen moesten we een stuk zonder pad lopen. We wisten in eerste instantie niet of we dat wel wilde doen. Gelukkig maar dat we toch doorgelopen zijn.

Er liep een rechte streep over de weg en als ik zeg liep dan was het ook lopen.

Het waren allemaal rupsen van ongeveer 4 cm lang die kop - staart liepen. In de pas en echt achter elkaar. Het zag er zo schattig uit. Zelfs als je ze van elkaar af haalde bleef de rest wachten tot de rij weer aangesloten was. Zo leuk om te zien. zelfs toen ze naar de struiken in verdwenen bleven ze in een rij lopen. Wat een discipline, daar zouden wij ons eens een voorbeeld aan moeten nemen.

Je kon heel in de verte wel zien dat er wolken in de maak waren en boven zee was het flink aan het regenen. Voor ons nog even niet, genietend van de zon heeft eric nog wentelteefjes gemaakt die we heerlijk konden opeten in het zonnetje. Tegen 15 uur begon het hier te betrekken en binnen de kortste keren begon het flink te regenen. Ook gezellig dat getik op het dak maar je kunt dan niet meer dan op bed liggen om een filmpje te kijken.

Om 18 uur was het tijd om even naar Nederland te bellen omdat vandaag Evelien jarig is en wij dit niet zomaar voorbij wilde laten gaan. Het hele gezin zat net heerlijk te lunchen toen Bas via facetime heeft gebeld, wat heerlijk om ook de klein kinderen weer even te zien. nog even en we kunnen ze ook weer knuffelen.

Het maakt niet uit. Het is genoeg geweest. we zijn er klaar voor om vanaf morgen weer lekker in een normaal bed te slapen en onze ervaringen met San en Leopold te delen.